Wzniesiony w XIII w. nad brzegiem Odry kościół, jest budowlą salową, założoną na planie prostokąta. Ściany zbudowano z dokładnie obrobionych kwadr granitowych ułożonych w regularne warstwy. Od strony północnej dobudowano zakrystię sklepioną połową sklepienia kolebkowego i krytą dachem pulpitowym. Kościół posiada strop drewniany i kryty jest blaszanym dachem dwuspadowym. W ścianach północnej i południowej zachowały się ślady pierwotnych okien, o wąskich ościeżach zamkniętych ostrołukiem. W ścianie południowej znajdują się dwa ostrołukowe, granitowe, dwukrotnie schodkowane portale. Główny portal znajduje się w zachodniej ścianie wieży. Masyw wieżowy założony na planie prostokąta zachował się tylko do wysokości murów nawy. W górnej swej partii przechodzi w kwadratową, szachulcową wieżę, zwieńczoną latarnią z barokowym hełmem. Plac kościelny, na którym znajdował się cmentarz, otoczony jest kamienno-ceglanym murem z bramkami.