Szczeciński  Park Krajobrazowy „Puszcza Bukowa”  utworzono 4 listopada 1981 roku. Jest zwartym kompleksem leśnym porastającym pasmo polodowcowych wzgórz morenowych. Obejmuje swoim zasięgiem tereny leśne, a także trzy duże polany: Binowską, Kołowską i Dobropolską. Leży na terenie gmin Stare Czarnowo, Gryfino, a także miasta Szczecin. 

Charakterystyka

Obszar parku wynosi 9 096 ha, a powierzchnia otuliny chroniącej Park 11 842 ha. W 1985 roku na wniosek Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych  w Szczecinie lasy Puszczy Bukowej uzyskały status ochronnych. Znajduje się w nich prawie 1200 gatunków roślin, z czego 63 to gatunki chronione. Położenie kompleksu leśnego, bogactwo flory i fauny oraz piękno krajobrazu sprawia, że parkowe tereny stały się ulubionym miejscem jednodniowego wypoczynku mieszkańców Szczecina i okolic.

Fauna

Tereny parkowe charakteryzują się znacznym zróżnicowaniem siedliskowym co stwarza idealne warunki życia dla większości grup zwierząt. Spotkać tu można ssaki owadożerne (jeże, krety, ryjówki aksamitne, rzęsorki rzeczki, borowce wielkie, zębiełki białawe), gryzonie (wiewiórki pospolite, bobry europejskie, myszy domowe, polne, leśne, badylarki, szczury wędrowne, piżmaki, nornice rude), ssaki parzystokopytne (sarny, jelenie, dziki), ssaki mięsożerne (lisy, jenoty, borsuki, kuny leśne i domowe, tchórze, gronostaje, łasice, wydry), ptaki (bieliki, kanie rude, trzmielojady, orliki krzykliwe, bociany czarne, pliszki górskie, gągole, derkacze, zimorodki), płazy i gady (jaszczurki żyworodne, padalce zwyczajne, zaskrońce zwyczajne, żmije zygzakowate, traszki zwyczajne, ropuchy szare
i zielone, żaby), motyle (pazie królowej, niestrzępy głogowce, strużniki), kosarze, pajęczaki, chrząszcze i mięczaki. Spośród rozpoznanych gatunków fauny 169 objętych jest ochroną prawną. W związku z tym zabrania się: płoszenia, chwytania, przetrzymywania, umyślnego zabijania   i okaleczania oraz niszczenia gniazd i lęgowisk. Zabrania się także niszczenia miejsc przebywania tych gatunków tj. drzew, krzewów, skarp, oczek wodnych
i bagien.

Flora

Różnorodność warunków glebowych sprzyja wykształcaniu się licznych zbiorowisk roślinnych z niezwykle bogatą florą. Największą powierzchnię zajmuje buczyna pomorska wraz z którą występują rzadziej spotykane w innych miejscach perłówki jednokwiatowe, kostrzewy leśne i żywce cebulkowe, a także storczyki i turzyce. W dolinach strumieni znajdują się lasy łęgowe, w których można spotkać rzadkie i uznawane za ginące: turzyce zgrzebłowate, czartawy pośrednie i przetaczniki górskie. W samych wodach stwierdzono obecność jezierzy giętkiej, elismy wodnej i paproci. W Puszczy Bukowej występują rośliny naczyniowe (wiciokrzewy pomorskie, grążele drobne, widłaki
i storczyki), mchy (mszary nastroszone, płaszczeńce faliste, krzewiki lisie) i grzyby.

Warto zobaczyć

Cmentarzysko kurhanowe w Glinnej  - pozostałości cmentarza  z okresu brązu ( 1200-1000 lat p.n.e.). Do dziś zachowało się 5 kurhanów. Pochodzące z tego terenu znaleziska  umieszczone są w Muzeum Narodowym
w Szczecinie.

Glinna – średniowieczne grodzisko stożkowate nad Jeziorem Glinna.

Pocysterski Zespół Klasztorny – jeden z cenniejszych zabytków pomorza Zachodniego. W kompleksie znajdują się: gotycki dom konwersów, domek opata, noromański i gotycki kościół, wielka stodoła.

Kościół w Binowie – z XV wieku, gotycki z kwadr granitowych. Ze względu na posiadanie cudownego obrazu Matki Boskiej cel wielu pielgrzymek. Przy kościele znajduje się cmentarz z I połowy XIX wieku.

Zgniły Grzyb – grodzisko z okresu wczesnego średniowiecza, sztucznie umocnione z trzech stron, a z czwartej przylegającej do jeziora.

Wielkie Grodzisko w Kołbaczu -  pierścieniowe grodzisko z XI – XIII wieku z podgrodziem, otoczone fosami.

Jezioro Szmaragdowe w Zdrojach– zbiornik wodny wypełniający dawne wyrobisko kopalni kredy. Głębokość do 16 metrów. Swoją szmaragdową barwę jezioro zawdzięcza węglanowi wapnia i odbiciu światła od kredowego podłoża.

Sztuczna Grota w Zdrojach – zbudowana z betonu w końcu wieku XIX na wzór naturalnych jaskiń. Obecnie mieści się tam restauracja.

Szwedzki Młyn – pozostałości fundamentów młyna wybudowanego w XIII wieku. Obok położony jest cmentarz ewangelicki.

Lwia Paszcza – punkt wypływu źródła ujętego w żeliwny odlew przedstawiający Lwią Paszczę.

Morowce – siedem kamieni usytuowanych na granicy  Szczecina i powiatu gryfińskiego. Prawdopodobnie związane są z epidemią dżumy panującą w 1773 roku.

Pomniki Przyrody – „Święty Otton”, lipa zasadzona w 1124; „Dęby Krzywoustego” zasadzone w 1121; „Szwedzki Kamień” różowoszary gnejs; „Kamień Serce” smalandzki gnejs szaroróżowy; „Głaz Grońskiego” szaroróżowy gnejs upamiętniający czołowego alpinistę.

Fotogaleria